کلمات خدا همه زنده‌اند. هر کدام رتبه‌ای از حیات دارند.ما در حوزه الوهیت کلمه مرده نداریم زیرا از زنده مطلق، زنده بیرون می‌زند. از این منظر، کتابِ خدا یک کتاب زنده است.

اگر می‌خواهی بدانی که وظیفه تو چیست و کارت کدام است باید به فطرت خود نائل شوی. باید آن را ببینی. باید گوهر خود را بدون هیچ قضاوتِ از پیش تعیین شده "مشاهده" کنی.تو اینگونه به نور خود واصل می‌شوی.

تو فقط یک قدم با بهشت خویش فاصله داری. حتی دو قدم نیست که حلاج گفته است. فقط یک قدم. و آنگاه رسیده‌ای. و آن تفویض امرست. یک تسلیم همه جانبه. تمام رستگاری در این آیه جمع شده است " و افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد".

یک سالک واصل، آنکه روح سوره یاسین را دریافته، نگاهش به مخلوقات خداوند عاشقانه است.