آنادانا در واقع یکی از نامهای کهن همدان است. داستان هم در همدان شروع می شود و هم زنی به نام آنادانا در آن حضور دارد. مادر شخصیت اصلی داستان که در زمانی خود را محو می کند....
قصه در دل تاریخ معاصر ایران روایت می شود از رضاشاه تا مصدق و انقلاب و جنگ و.... و همه جا سیاست در کنار می ایستد شاید بر خلاف خیلی از رمانهای شبیه این. غمی کهنه در سراسر کتاب خواننده را همراهی می کند. غم وطن و مام وطن (آنادانا) و در پی عشقی مادرانه بودن، غم رابطه با پدر و در پی پدری جایگزین بودن و غم گذر همه اینها که نوستالژی مکانها با خود دارد.
چقدر با خواندن این کتاب یاد صدسال تنهایی افتادم. از آدمها در طی نسلها، از غم پنهان، سیاست حاضر و حتی از باورهای جادویی قومی مردم مثل نامهای دوم کودکان و ....
خواندن کتاب را به کسانی که دوست دارند در ماجراهای آن موج سواری کنند و با شخصیتهای آن (که البته مانند سایر نوشته های فریبا کلهر درون زنان بیشتر از مردان کاویده شده اند) سالها را سپری کنند توصیه می کنم.
        

          رمان ایرانی جالبیه. شخصیت های خیلیییی زیادی داره طوری که ممکنه اول های کتاب واقعا گیج بشین ولی به مرور که داستان میره جلو کامل متوجه قضیه و نسبت ها میشین. این از این. ولی داستان خطی رو نمیخونین که از اول تا اخرش یه شخصیت اصلی و یک راوی ثابت داشته باشه. همینطوری که میره جلو، شخصیت محوری داستان متفاوت میشه. این روند داستان پردازی نمی دونم جز ویژگی های خوب داستان محسوب میشه یا ویژگی های بد اما نویسنده خوب از پسش بر اومده یعنی ممکن بود این تغییر راوی یک فاصله و گپی در روند داستان ایجاد کنه که خواننده خسته بشه اما در این کتاب اینطوری نیست. چیزی که تو قلم خانم کلهر من رو ازار میده، توجه خیلی زیادش به ماجراهای سیاسی و انقلابیه. توی رمان های دیگه این نویسنده هم این مسئله من رو ازار می داد.البته که فکر می کنم دیگه از ویژگی ها و امضای نویسنده است. سه چهارم پایانی کتاب رو یک نفس خوندم و لذت بردم.