بچه‌ی فامیل اومده بود خونه مون و خواستم براش داستان تعریف کنم تا بشینه و وسایل اتاقم نفس بکشن ، گفتم چی تعریف کنم برات؟ فرمود : پینوکیو 
خواستیم داستان گفتنمون فان‌تر بشه، گفتم اسم شخصیتها رو عوض کنیم . انتخاب با شما (بچه فامیل) 
فرمود به جای پدر ژپتو بگو کیان ایرانی( مختار داره مجدد پخش میشه؟) به جای پینوکیو بگو اصغر و به پری آبی هم بگیم پری زرد فسفری پوش.
هرجا میرسیدیم به اصغر، این بچه از اعماق وجود میخندید و غش میکرد. انقدر کیف کردیم و بهش خوش گذشت که تا عصر سه بار همون قصه رو براش گفتم . آخرش هم با لگد از خونه رفت بیرون .
نکته اخلاقی: به بچه ها رو ندید مگه اینکه برای نگهداری ازشون بهتون پول بدن .
        

          کتاب کاملا غیرمنطقی هست و نویسنده هیچ نیازی نمی‌بینه قصه‌ش رو شبیه واقعیت تعریف بکنه. در عوض تا دلتون بخواد کتاب آموزنده‌ای هست. جالب اینکه حتی بزرگترها هم در این قصه، شبیه بچه‌ها رفتار می‌کنن و کارهاشون کاملا برای بچه‌ها قابل فهمه.
قصه‌ای هست که آدم واقعا دوست داره برای بچه‌ها بخونه.