«از نخلستان تا خیابان» غزل ها، دوبیتی ها، رباعی ها، یک مثنوی و تعدادی شعر نو از علیرضا قزوه است که هرکدام بیانگر شیوه شاعری او هستند و توانایی اش را در به نظم کشیدن مضامین اجتماعی ، سیاسی و ... نشان می دهند.قزوه در این اثر از روزگار می نالد واز آدم ها دلگیر است. او غزل های این مجموعه را درسال های پایانی جنگ و به یاد شهدا سروده است. دوبیتی ها و رباعی ها نیز در سال های ۶۲- ۶۵سروده شده اند و مضامینی مانند غم و انتظار و آرزو دارند. قزوه در اشعار نویش که آخرین بخش این مجموعه است، با زبانی طنز مسائل اجتماعی جامعه را نقد کرده است.