دراینجا شاعری غمناک خفته است رهی در سینه ی این خاک خفته است

سراغی کن زجان دردناکی برافکن پرتوی،برتیره خاکی زسوزسینه، باما همرهی کن چو بینی عاشقی، یادرهی کن