نویسنده این کتاب بر آن است تا فلسفه اخلاق از دیدگاه استاد شهید مطهری را بررسی کند. ابتدا به تعریف‏ فلسفه اخلاق و شاخه‏ها و روابط آن، با حکمت عملی و همچنین به معیار فعل اخلاقی اشاره شده؛ سپس ‏شاخه‏های مهم فلسفه اخلاق که اخلاق دستوری و فرااخلاق به شمار می رود، مورد بحث قرار گرفته است. در اخلاق دستوری از راه تحلیل عقلانی، تلاش می شود به معیارها و قواعدی دست یابیم که به واسطه ‏آن می‏توانیم مشخص کنیم چه کاری خوب و چه کاری بد است. در این حوزه، به اخلاق غایت‏گرایانه و وظیفه‏گرایانه ‏اشاره شده و در آخر، نظریه شهید مطهری به نام «نظریه پرستش در حوزه اخلاق» مورد بحث قرارگرفته است. در ادامه، ‏مؤلف به نظریات متفاوت در حوزه فرااخلاق که به اخلاق دستوری ناظر است و تعابیر و واژه‏های اخلاقی را مورد بحث قرار می‏دهد، اشاره کرده است که عبارت اند از: «طبیعت‏گرایی اخلاق»؛ «غیرطبیعت‏گرایی اخلاق» یا «شهودگرایی»؛ و «غیرشناخت‏گرایی اخلاقی». در آخر، نویسنده، نظریه شهید مطهری را در حوزه فرااخلاق مطرح می‏کند تا در پرتو نظریات دیگر، اتقان و استحکام آن هرچه بیشتر آشکار شود.