صفا و سکون مشتمل است بر ترجم? پنج رسال? دائویی با سیاق ادبی واحد، موسوم به «صفا و سکون»: دفتر صفا و سکون، ادراک دل، پنج مطبخ و شرح آن، اعمال روزان? درون و اعمال روزان? برون. همچنین، شرح لیو یی مینگ، یکی از عرفای متاخر دائویی، بر بند یکم دائودِه جینگ به این مجموعه منضم شده است که در فهم کتبِ صفا و سکون البته راه گشاست.آسمان را صفاست و زمین را کدورت،آسمان را تحرّک است و زمین را سکون.…چون پیوسته خواهش ها را به بیرون توانی راند،دل خود سکون یابد.…در درون، سوی دل بنگر،دل دیگر دل نیست.در برون، سوی صُوَر بنگر،صورت ها دیگر صورت نیست.در دوردست ها، سوی موجودات بنگر،موجودات دیگر موجودات نیستند.پس از این سه نظر،به تحقیق درمی یابی که تنها به تُهی می نگری!– دفتر صفا و سکون (بندهای 2، 8، 10).