از نوری که در میان نور شکفت فهمیدم که لبخند زده است. آنگاه فرمود: مشکل شما حل شد. روز دوشنبه بدون هیچ واهمه خود را به دادگاه معرفی کن. ما حکم برائت تو را امضا کردیم. حکم را بگیر و بیرون بیا. سپس به راه افتاد تا برود. گفتم: آقا! سؤالی دارم. فرمود: بگو. پرسیدم: شما که چنین قدرتی داری پس چرا شیعیان هند تا این حد گرفتار و فقیرند؟ در پاسخ قاطعانه فرمود: آنها کی مثل تو درِ خانۀ ما آمدند و از ما پاسخ نشنیدند؟!