کارل ارنست از جمله اسلام شناسان شهیر آمریکایی است که دل در گروی تصوف ایرانی هم دارد. با کتاب اقتداء به محمد اولین بار در جستجویی در زمینه زبان دین برخوردم، جایی که ارنست را نظریه پردازی درباب زبان دین برشمرده بود که در آن، وی قائل به ساختار خطابی زبان دین شده بود. وقتی که فهمیدم کتاب ترجمه شده، با سرعت گرفتن و خوندم ولی دیدم که بسیار با آنچیزی که مدنظر بودم فاصله داشت. کتاب در حقیقت در زمینه تخصصی فلسفه زبان دین نیست؛ کتاب در واقع در فضای 11 سپتامبر آمریکایی و برای کاستن از موج اسلام هراسی نوشته شده و به صورتی ژورنالیستی سر خط مباحث اسلام را یک به یک بیان می‌کند و چنانچه روشن است، بسیار معدود وارد مباحث عمیق می‌شود. برای همین مثل کتاب‌های آشنایی با اسلام نصر، تقریباً تنها دستاوردی که افرادی که اسلامی را زیسته‌اند سامان‌بخشی به اندیشه‌ها و یافتن نسبت‌هایی از اعتقادات با تفکر غربی و مسیحی است. 
ولی دو نکته در کتاب هست که عمیقاً شایسته توجه بودند: اول همین بخش اندکی بود که در آن ارنست، زبان دین را اساساً خطابی می‌دانست و معطوف به متقاعد کردن مخاطب و به تبع آن، متاثر از فضای ایدئولوژیک هر عصر. نکته دوم که به تبع ماهیت خطابی زبان دین قابل استخراج است، برداشتی است که چیستی دین نزد ارنست که در آن تصریح شده، دین اساساً دارای ذات نیست: دین در طول تاریخ آنچنان مقتضی عصر دچار دگرگونی می‌شود که سخت بتوان ذاتی را در پس پشت آن بازشناخت و قائل شدن به کنهی درپس این عوارض، چیزی جز یک مفهوم کلی نیست و لذا، تن به همه ویژگی‌های مفاهیم کلی و نزاع‌های حول آن می‌دهد. اگر کتاب همین دو موضوع را هم داشت باز می‌ارزد به خواندن کلش.
        

          کتاب متشکل از شش فصل است: ۱. اسلام در چشمِ غرب؛ ۲. روی‌کرد به اسلام در قالبِ دین؛ ۳. منابعِ قدسیِ اسلام؛ ۴. اخلاق و حیاتِ دنیوی؛ ۵. معنویت در عمل؛ ۶. خاتمه: بازاندیشی به اسلام در قرنِ بیست‌ویکم.
مؤلفِ کتاب، کارل ارنست، استادتمامِ دانشگاهِ کارولینای شمالی است. تخصصِ او مطالعاتِ ادیان، به‌خصوص مطالعاتِ اسلامی است. او مسلمان نیست اما «در میانِ دانشگاهیانِ آمریکا به‌عنوانِ یکی از سرسخت‌ترین مدافعانِ اسلام و مسلمانان شناخته می‌شود». او در این کتاب، با استناد به منابعِ تاریخی و دینی، می‌کوشد در برابرِ اسلام‌هراسی‌ای که پس از واقعۀ ۱۱سپتامبر در غرب رایج شده بود، از اسلام دفاع کند و به تبلیغاتِ نامنصفانه و غیرواقعی که علیهِ آن می‌شود، پاسخ بگوید. نویسنده در مقدمه آورده است: 
«کتابِ حاضر بدان منظور نگاشته شده است که جای‌گزینِ کاملاًمتفاوتی باشد برایِ کتاب‌هایی که درموردِ اسلام شایع و رایج شده است. آن‌چه اینجا ارائه می‌شود دیدگاهی جانب‌دارانه و درعینِ‌حال مدلل و تحلیلی است درموردِ سنتِ دینی اسلام و مسائلی که اخیراً مسلمانان با آن مواجه شده‌اند. من در این نوشتار از برداشتِ متعارف به‌جد فاصله می‌گیرم تا فهمی غیربنیادگرایانه از اسلام ارائه دهم.»
اقتدا به محمد(ص) را قاسم کاکایی ترجمه کرده است و نشرِ هرمس به طبع رسانده. ترجمه بسیار روان و همه‌فهم است و گیروگرفتی در متن مشاهده نمی‌شود. خواندنش برایِ کسانی که در پیِ کشفِ حقیقت‌اند و نمی‌خواهند تحتِ سلطۀ تبلیغاتِ مغرضانه و بی‌اساس باشند، بسیار مفید است.