ابراهام هارولد مزلو روان شناس انسانگرا و از پیشروان » نسل سوم «روانشناسی در این کتاب از » تجربه های اوج «سخن میگوید، تجربه ها و جذبه هایی شورانگیز، وصف ناپذیر و وجودی که از نظر او پیامبران، عارفان و راهبان ذن آنها را در پررنگ ترین شکل خود تجربه کرده اند. مزلو عموم انسان ها، اعم از دیندار و غیردیندار، را برخوردار از چنین تجربه هایی می داند و شرح میدهد که روانشناسان وجودی چگونه علاوه بر به رسمیت شناختن و تقویت این تجربه ها می کوشند در چهارچوبی تجربی و طبیعی دربار? آنها نظریه پردازی کنند. مزلو اگرچه اقرار دارد که منشأ شکل گیری ادیان همین مواجه های شورمندانه است، اما این تجربه ها را لزوما دینی نمیداند. او از آنچه تشکیلات ادیان سازمان یافته بر سر این تجربه ها آورده اند شکایت میکند و شرح می دهد که چگونه علم تجربی از راه تجدید نظر در رابط? واقعیت و ارزش می تواند برای چنین تجربه هایی جایی درخور فراهم کند. مزلو با تأکید بر جای خالی ارزش ها در نظام رایج در بررسیای موردی نشان می دهد. روانشناسی انسانگرا چگونه می تواند رازآمیزی را دوباره به رابط? زن و مرد بازگرداند و آن را از روزمرگی و ملال برهاند.