سخت است بتوان کسی را تصور کرد که بتواند مثل آلیسِتر مَک لاود خواننده را سِحر کند. (آلیس مونرو)«جزیره» مجموعه ای از نه داستان کوتاه نوشته آلیستر مک لاود است. داستان های او در طبیعت و محیط بومی جزیره ای در کانادا، به روایت زندگی روزمره ی محلی ها می پردازد. مک لاود به آرامی و با دقت اثری خلق می کند که در زمره بهترین آثار نوشته شده در پنجاه سال اخیر قرار می گیرد.از جمله شاخصه های مهم آثار آلیستر مک لاود نویسنده معاصر کانادایی، پرداخت به طبیعت و به کارگیری سویه حاضر محیط بومی زندگی اش(جزیره کیپ برتون) به عنوان یکی از شخصیت های همیشه حاضر در داستان هایش است. نثر مک لاود ساده، گزارشی و وام گرفته از سنت قصه گویی شفاهی است. “به عقیده من، باید در نظر داشت که پیشینه «قصه» خیلی بیشتر از سوادآموزی است، می دانید، به همه آن مردمی فکر کنید که بدون اینکه بتوانند بخوانند و بنویسند قصه تعریف می کنند... و من به عنوان یک نویسنده... دلم می خواهد در نوشته هایم حسی ایجاد کنم که انگار قصه می گویم نه اینکه داستان می نویسم.”از گوشه ی درِ توری، پدرم را دیدم که داشت به اتاق خودش می رفت؛ روی پاشنه ی یکی از پاهایش که توی چکمه ی لاستیکی بود چرخید و با آن چشمان آبی اش، که مثل بلور یخ زیر برف موهایش برق می زدند، مادرم را نگاه کرد. صورتش که معمولاً گلگون بود حالا درهم رفته و رنگ پریده شده بود و نشان از عمق خستگی مردی شصت وپنج ساله داشت که در روزی از روزهای ماه اوت یازده ساعت با آن چکمه های لاستیکی به پایش کار کرده بود و لحظه ای از ذهنم گذشت که اگر، در همان حال که با آن ماهی های خال خالیِ مسخره در دستم آنجا روی ایوان ایستاده بودم، پدرم مادرم را می کشت، من چه کار باید می کردم.(از داستان قایق)