کتاب از سه تا مبحث کلی تشکیل شده و یک ضمیمه.

مقاله اول رو اگر با ادبیات شریعتی آشنایی دارید، نیاز نیست بخونید. چون ایدش از عنوانش مشخصه؛ مذهب علیه مذهب.

مقاله دوم به درد این میخوره که در مقابل متحجرای زبون نفهم خودمون رو ارضا کنیم والا کارکرد دیگه ای نداره.

مقاله سوم صرفا قشنگه. بخونیدش.

این سه تا که تموم شد با طیب خاطر کتاب رو ببندید.

متاسفانه بر خلاف اسامی معروفی که مقاله‌هاش داره ولی جزو آثار مهم و اساسی شریعتی نیست به گمان حقیر.