فرار از جلسه، نوشته‌ی پاتریک لنچونی به معضل بزرگ ادارات و سازمان‌ها، یعنی جلسات کسل‌کننده و فراری‌دهنده می‌پردازد.
اگرچه من شخصا در جایگاهی نبوده و نیستم که مسئولیت اداره جلسه‌ای را بر عهده داشته باشم، اما به عنوان قربانی این نوع جلسات، موضوع کتاب برایم جالب بود. اما چیزی که موجب کشش در خوانش کتاب بود، شیوه‌ی جالب نویسنده در بیان حرفهایش، در قالب داستان بود. نویسنده، این مسئله فراگیر را به عنوان مشکلی در یک شرکت فرضی مطرح می کند که مدیر عامل آن به خاطر همین مشکل در معرض برکناری است. دستیار جوان مدیر عامل، برای کمک به مدیر عامل در حفظ جایگاهش شروع به تلاش برای حل مسئله می‌کند و ما با او در این راه همراه می‌شویم و قدم به قدم با مشکل و بعد حل آن آشنا می‌شویم.
این شیوه بیان، علاوه بر اثر گذاری بیشتر (به خاطر وجود مثالی ملموس و باور پذیر) برای من که به داستان نویسی علاقه‌مندم جذابیت ویژه‌ای هم داشت.
        

          روایی و داستانی است و نکات خوبی برای برگزاری جلسه دارد اما کافی نیست
        

          ﷽
انتشارات در زمینه‌ی خودش عالی عمل کرده و نویسنده هم قبلا کتابای خوبی نوشتن، پس انتظار یه کتاب معرکه رو داریم و همینطور هم هست!
حدود ۲۰۰ صفحه از کتاب در قالب داستان به این میپردازه که در یک شرکت خیالی با اجزای مختلف چطوری جلسات مدیران خوبی نداره. جلساتی که در اون تصمیم‌گیری خاصی صورت نمیگیره، کسالت‌باره و حتی داره مدیرعامل رو از کار بی‌کار میکنه! اینجا مدیرعامل یه دستیار استخدام میکنه و اون دستیار قهرمان داستانه و روند اصلاح شرکت رو ایشون رقم میزنه.

حدود ۳۰ صفحه‌ی پایانی کتاب با قلمی متفاوت نگارش شده و انگار عصاره‌ی اجرایی این داستان رو دارید میخونید و اگر فقط همین بخش رو بخونید به نظرم چیزی از دست ندادید. عصاره‌تر این ۳۰ صفحه هم میشه این جدولی که گذاشتم. یه جدول دیگه هم بود که برای جلسات هفتگی بود که اون رو در بریده کتاب‌ها گذاشتم.

در کل باید جلسات رو با "هیجان" شروع کرد و در "ساختار" مناسب پیش رفت. جدول مربوط به بخش ساختار هست.