کتاب جلد اول از مجموعه ی کودک و مبانی اندیشه اسلامی است. همون طرح ولایت رو سعی کردن برای کودکان تولید کنند.
من طرح ولایت رو هنوز نتونستم شرکت کنم ولی براساس کتاب‌های شهید مطهری، حدس می‌زنم که پله اول باید شناخت شناسی و معرفت باشه.
این کتاب داستان خرگوشیه که قراره براش مهمون بیاد. اول نمیدونه مهمون کیه و میره تا براش هویج بیاره و غذا بپزد ولی بعد با خودش میگه اگه مهمونش کسی باشه که هویج دوست نداره چی؟ مثلا خرس، یا پرنده...
خلاصه وقتی میفهمه که باید اول بفهمه مهمونش کیه، میره سراغ نامه ای که خبر از اومدن مهمون داده بود و با دیدن عسل روی نامه میفهمه مهمونش خرسه. پس میره سراغ تدارک دیدن عسل برای اون.

در دو قسمت از کتاب، متن شروع به پرسش از کودک میکنه تا اون رو بیشتر درگیر داستان و مفهوم پنهان پشت اون بکنه. اولی سوالاتش درباره داستانه و وسط داستانه،دومی آخر کتابه و همون سوالات رو به صورت کلی و فارغ از داستان میپرسه.

جالبه که برای دختر من این مساله پیش نیومد که خب چرا خرس تو همون نامه خودشو معرفی نکرد که خرگوش اینقدر به زحمت نیفته! ظاهرا معرفی کردن خود در نامه، خیلی مساله ای نیست که ذهن کودک رو درگیر خودش بکنه!
        

          با نگاه بسیار منفی‌ای کتاب را شروع کردم. چرا که قبل از آن «دارویی برای پدر» را خوانده بودم. اما داستان کتاب و چینش محتوایی نویسنده با وجود ضعف‌های بسیار برایم جالب توجه بود. 

خرگوش نامه‌ای دریافت می‌کند که شخصی نوشته؛ فردا به خانه‌اش برای میهمانی می‌آید. ابتدا خرگوش به خاطر آموزه‌های خانوادگی‌اش از آمدن میهمان خوشحال می‌شود اما رفته رفته ابهاماتی برایش پیش‌ می‌آید که؛
این میهمان کیست؟
برای من خطری دارد؟
با چه خوراکی‌ای از او باید پذیرایی کنم؟
و...
و بعد به دنبال جواب سوال هایش می‌رود. 

این نگاه و چینش خیلی برای کودک می‌تواند مفید باشد. هرچند تصویرگری‌های کتاب خیلی جذاب نیست و نویسنده در بیان داستان خلاقیتی به کار نمی‌گیرد. ابهام نیز در اثر به شکل پررنگی وجود دارد که اصلی ترین سوال این است که: «خرس چرا خودش را معرفی نکرد». و البته سوالات دیگری نیز وجود دارد. 

از طرفی من هیچ توجیهی بر وجود این همه سوال در اثر نمی‌بینم. به نظرم کتاب فضایی را برای تأمل ایجاد می‌کند و نیاز به آموزشی و حوصله‌سربر کردن آن با آوردن این سوالات نیست.

با تمام این‌ها محتوای اثر به قدری قوام دارد که آن را بتوان با خیال آسوده و محکم معرفی نمود. به نظرم به مسئله «میهمان» از دریچه جدیدی نویسنده نگاه کرده است.