بهار در راه است، با تعطیلاتی رسماً‌پنج روزه و در عمل پانزده-بیست روزه. این روزهای تعطیل را کم کسی است که متفاوت با سیصدوچند روز بعدی نگذراند؛ اما تکلیف آن‌هایی که عادت به ورق زدن کتاب و مجله دارند روشن است؛ هر جا باشند، در سفر و در حضر، وقت می‌دزدند تا چند صفحه‌ای بخوانند. آن‌هایی هم که در بقیه‌ی سال حال یا مجال مطالعه ندارند شاید در این روزها «ناپرهیزی» کنند. هر دو دسته شاید ترجیح بدهند اولین روزهای سال را با کتاب‌هایی بگذرانند که حال آدم را خوب کنند. پس درباره‌ی چند کتاب دلپذیر می‌نویسم که هم حرف‌هایی تازه و چیزهایی برای آموختن در آن‌ها پیدا می‌شود و هم لذت گذراندن اوقاتی خوش در مصاحبت آدم‌هایی جذاب در آن‌ها نهفته است. این کتاب‌ها چند خصوصیت مشترک دارند؛ موضوع همه‌شان گفت‌وگو یا خاطره است، هیچ‌کدامشان چندان تازه نیستند، و تقریباً تمامشان را در سال‌هایی که از انتشار آن‌ها می‌گذرد کمتر از آن که شایسته‌اش بوده‌اند خریده و خوانده‌ایم.