مدیریت شهری به عنوان یک حوزه دانشی، قدمتی کمتر از نیم سده دارد. سرمنشا شکل گیری این دانش را باید در ضرورت حل مسائل متعدد، متنوع و فزاینده شهری از یک سو و توسعه شهری از سوی دیگر جست وجو کرد. جوان بودن دانش مدیریت شهری در عرصه جهانی و داخلی سبب شده تا این رشته از بنیان های نظری و تجربی کمتری برخوردار باشد؛ کمبودی که به ویژه در زبان فارسی بسیار محسوس تر و عمیق تر است. این کتاب به تبیین و تشریح مدیریت شهری در دو عرصه نظری و حوزه های کاربردی اختصاص دارد. شش فصل اول کتاب به تشریح و تبیین مدیریت شهری در «عالم نظر» پرداخته است. فصول هفتم تا پایان کتاب نیز به تبیین حوزه ها و کاربردهای مدیریت شهری در بخش های کاربردی مختلف می پردازد.مدیریت شهری در شهرهای امروزی نقشی اساسی در پایداری و توسعه یافتگی زندگی شهری دارد. اثر گذاری مثبت مدیریت شهری مستلزم فراهم کردن شرایطی است که مهم ترین آنها را می توان داشتن اختیار و مسئولیت، توانایی تأمین منابع مالی پایدار و مشارکت عمومی دانست. بررسی ساختار مدیریت شهری در کشورهای دنیا نیازمند تطبیق این ساختار با شرایط و هرم سیاسی قدرت و اختیار در هر کشور و نظام سیاسی حاکم است. در واقع این محورها می تواند شرایط حاکم بر مدیریت شهری را تشریح و تبیین نماید.با وجود این تفاوت در جایگاه، وظایف و اختیارات مدیریت شهری و تطبیق جایگاه آنها با نظام سیاسی و اداری حاکم بر اداره امور کلان کشور در کلیه شهرهای موردمطالعه، امور محلی و مدیریت شهری در قالب یک سیستم حکومت محلی ویژه و نسبتاً مستقل انجام می شود. وجود قوانین استقلال محلی که بعضاً تصویب آنها به دهه های ???? و ???? میلادی بازمی گردد و اصلاح این قوانین مطابق با نیازها و شرایط جدید، شکلی کاملاً رسمی و قانونی به این دولت های محلی بخشیده است؛ به طوری که از سوی حکومت های مرکزی کاملاً به رسمیت شناخته می شوند. ازاین رو شهرداری ها که پایه و اساس این حکومت های محلی هستند در اداره امور محلی از استقلال نسبی برخوردارند؛ اما این استقلال تا جایی پیش می رود که ناقض قوانین اساسی و سایر قوانین کشور نباشد. آنها برای تأمین منابع خود بیشتر بر درآمدهای محلی متکی هستند و کمتر از منابع ملی بهره می گیرند. حتی در مواردی که شهرداری ها کلیه ابعاد مدیریت شهری را پوشش نمی دهند، هدایت، راهبری و جلب مشارکت سایر بازیگران در عرصه مدیریت شهری را اعم از سازمان ها و نها دهای تابع وزارتخانه ها بر عهده دارند. دولت های محلی و شهرداری های کلان شهرهای توسعه یافته با داشتن اختیارات وسیع، طیف متنوعی از خدمات و کارکردها را برای شهروندان ارائه می کنند. آنها می توانند انواع فعالیت ها را به منظور برآوردن نیازمندی های عمومی شهروندان انجام دهند. همچنین می توانند به تنظیم مقررات، تدوین دستورالعمل ها، اتخاذ و اجرای اقدامات محدودکننده و حتی وضع مجازات ها بپردازند؛ البته در محدوده اختیاراتی که به واسطه قوانین مربوط، به شهرداری ها و دولت های محلی اعطا می گردد. در نتیجة این اختیارات شهرداری ها خدمات متنوعی را ارائه می کنند.