«به نام او...»
کتاب «نشانه هایی از او» با بیان چندین نعمت خداوند، و دلایل منطقی و سخنانی از بزرگان و دانشمندان، وجود خداوند را اثبات می کند و برای رفع شک و شبهه در برخی خیلی مناسب است. خیلی وقت بود که در کتابخانه مانده بود و دستم به سمتش نمی رفت. اما بالاخره شروع کردم و بس که زیبا بود در مدت کوتاهی تمام شد. اوایل فکر می کردم در ادامه هم همینطور خواهد ماند اما بعد از خواندن حدود ۷۰ درصد کتاب، دیگه همینطوری تند تند روخوانی می کردم. چون خیلی یه دفعه تکراری شد و بیشتر جنبه ی علمی داشت برام. مثلاً: اون چند بخشی که در مورد خورشید و فضا و....بود. یه سری چیزهاش هم خیلی مسخره بود و تکراری مثل: «پرنده ای به نام.... در .....زندگی می کند و می تواند فلان کار را انجام بدهد.» و بعد سوال پیش می آید که: بچه های کوچولو به نظرتون آیا این پرنده خودش اینها رو یاد گرفته؟!!!نههه خدا بهش یاد داده(اینطوری نبود اما یه وقتایی واقعا همین حس رو داشتم😅)
همینطور که اول کتاب خیلی خوشم اومد و آخرهاش دیگه داشتم ناامید می شدم، رسیدم به چندصفحه آخر که با داستانی کوتاه و توضیح «تکوین»و«تشریع»، کتاب به پایان رسید و من مات و مبهوت ماندم که عه تموم شد؟! نه به اون چندصفحه قبل و نه به این پایان زیبا!!!
......
فکر کنم دیگه خیلی از کتاب وجهه ی بدی ساختم. اما خیلی خوب و آموزنده بود و از خواندنش لذت بردم. اما فکر نمی کنم برای نوجوانان مناسب باشد چون کلمات خاصی ازش در این کتاب استفاده شده بود که گاهی باید چندبار می خواندمشان.
یک موضوع دیگر هم اینکه این کتاب یکم قدیمی بود و اطلاعاتی که می داد هم قدیمی بود و الان ارقامش و اطلاعاتش تغییر کرده.
(یه حواس پرتی  هم کردم که این نسخه ای که در بهخوان بود و تعداد صفحاتش ۴۰۰ بود رو انتخاب کردم و نمی دونم اون نسخه ی درست که تعداد صفحات رو درست زده بود رو چطور ندیدم🤐)