در این کتاب به زبانی موجز و گاه پیچیده نوشته شده است، کریستوا آرنت را متفکری می­کند که به قصد یافتن امیدی برای زندگی، شرایط و وضعیت بشر را در جهان امروز توصیف می­کند. هریک از پنج فصل کتاب که عمدتا به ایده­ی کلی روایت اختصاص دارند، گویای حرکتی پیوسته و ملموس در مفاهیم آرنتی­اند؛ از روایت به مثابه­ی امری شخصی که در این­جا در مورد زندگی خود آرنت و نسبت­هایش با دیگران و حتی هویت یهودی او مصداق می­یابد گرفته، تا روایت به عنوان مفهومی قابل دفاع که می­توان آن را برای گریز از قانون مرگ به «عمل» درآورد. در واقع، این اثر آرنت را به عنوان فیلسوفی می­شناسند که با انگیزه­ی «عشق به جهان» در پی تحقق بخشیدن به روند زندگی و گریز از «عدم تعلق» است.