در این کتاب به زبانی موجز و گاه پیچیده نوشته
شده است، کریستوا آرنت را متفکری می­کند
که به قصد یافتن امیدی برای زندگی، شرایط و
وضعیت بشر را در جهان امروز توصیف می­کند.
هریک از پنج فصل کتاب که عمدتا به ایده­ی کلی
روایت اختصاص دارند، گویای حرکتی پیوسته و
ملموس در مفاهیم آرنتی­اند؛ از روایت به مثابه­ی
امری شخصی که در این­جا در مورد زندگی خود
آرنت و نسبت­هایش با دیگران و حتی هویت
یهودی او مصداق می­یابد گرفته، تا روایت به عنوان
مفهومی قابل دفاع که می­توان آن را برای گریز از
قانون مرگ به «عمل» درآورد. در واقع، این اثر آرنت
را به عنوان فیلسوفی می­شناسند که با انگیزه­ی
«عشق به جهان» در پی تحقق بخشیدن به روند
زندگی و گریز از «عدم تعلق» است.