۱۴۰۴
20 کتاب
⚠️ برای اینکه وقت‌تون هدر نره باید بگم که مطالب پایین صرفا یادداشت‌های فردی هستند و احتمالا چیزی مفیدی دستگیرتون نشه. فهرست‌های (احتمالا) مفیدتری هم دارم، اگه حال داشتید به اون‌ها سر بزنید😁🌱
(۱) با توجه به اینکه نزدیک دو ماه از نوشتنش می‌گذره شاید نظر دقیقی نباشه. چیز خاصی نبود و البته به همین دلیل، کوتاه بودنش مفید بود. تا جایی که یادمه کلا یک پیرنگ داشت.
(۳) اولین رمانیه که دارم بررسیش می‌کنم و صرفا به این دلیل که دم دستمه. البته چون رمان نوجوانه فکر می‌کنم هم تحلیلش راحت‌تر باشه، و هم مطابق هدفم باشه.
(۶) مجید، الان هم همون مجیدی؟!
(۷) تلخ و سخت
(۸) نوشته‌های کوتاه، طنز، خلاقانه
(۱۰) خیلی خوب بود و از روند خوندنش راضیم، در ۱۷ نشست و در عرض ۳۹ روز با همه‌ی وقفه‌هایی که بینش پیش اومد تموم شد. عالی👌.
آخرای کتاب متوجه یک الگو شدم و اون این بود که نهرو سعی می‌کرد که تقریبا قرن به قرن جلو بره، حیف که دیر متوجه این الگو شدم چون برای یادداشت برداری ایده مناسبی بهم داد، به این صورت که اتفاقات کتاب رو با عبارت‌های کوتاه و به صورت قرن>کشور>سال دسته‌بندی کنم. انشالله برای جلد دوم.
(۱۱) اوقات خوش آن بود که با دوست به سر شد
یک بار دیگه هم می‌خونمش حالا یا از روی خلاصه‌ها یا خود کتاب👌
(۱۲) آسفالت شدم تا خوندمش، اصلا نمی‌تونستم با متنش ارتباط بگیریم. بعضی جاها که صرفا حکم پیام بازرگانی داشت برای کتاب قبلی نویسنده، بعضی مطالب رو هم تکرار می‌کرد و... اما در کل برای آشنا شدن با این موضوع خوب بود و بعضی راهکارهاش هم مفید، از جمله راهکار "طرز فکر دوگانه" و اینکه در بعضی کارها از راه کمیت می‌شه به کیفیت رسید.
(۱۳) کتاب پیشنهادی که باهاش حال نکردم، یه حس ریاکارانه‌ای داشت و انگار برای من مخاطب ایرانی نبود.
(۱۴) عالی، باید من هم ذره ذره در مورد آدم‌هایی که دیدیم و می‌بینم و خواهم دید بنویسم اما با دو شکل، واقع‌بینانه برای مواد خامی که لازم دارم و طنز برای خودم
(۱۵) فعلا که هیچی اما یک مدتی رو باید معلوم کنم و فقط کتابهای نوجوانِ طنز بخونم😁
(۱۶) عالی، به قول خود نادر ابراهیمی واقعا داستان دوشادوش تاریخ حرکت می‌کنه
(۱۷) داستانی نمادین اما در عین حال روان. وقتی داستان رو می‌خوندم حس می‌کردم این اتفاقات یه چیزی فراتر از چیزی که می‌گه رو می‌خواد بگه، اما متوجه نمی‌شدم چی می‌خواد بگه؟ که با خواندن یادداشت‌های دوستان متوجه‌ش شدم.
نمی‌دونم این ایراد نویسنده است که من متوجه می‌شم یک نمادسازی شکل گرفته؟ من زیاد از حد دنبال نمادم؟ یا طبیعت نماد‌ها اینطوریه که یکمی متوجه‌اش بشی؟
مثلا جاهایی مثل انتخاب بین دو داله برام اینطوری بود.
توی نظرات در موردش گفتن نکات داستان‌نویسی داخل این کتاب به خوبی رعایت شده. روان بودنش هم قابل توجه هستش.
(۱۸) نظرت در مورد رونویسی این کتاب چیه؟
(۱۹) آیا همه احمقن؟ همه یافته‌ها و کارهاشون احمقانه‌اس؟
به نظرم در مورد علم حاصل از تجربه تا حدودی می‌شه این رو گفت، اما اعتقاد دارم به غیر از تجربه راه‌های دیگه‌ای هم برای رسیدن به حقیقت هست، چرا که "آدم لایه لایه است، عالم هم لایه لایه است". چرا که ابزاری که دارم نشون از وجود راه‌های دیگه داره.
