کتاب با روایتهای جذاب و کشش دار از زندکی جمعی که با نگاه سرسری به دور و بر خودمان  شبیه آنها را می بینیم . ذکر جزئیات و واقع نگاری از ویژگیهای قلم حمیدرضا منائی است. 
"آدم یک روز به جائی می رسد که عشقش با توانایی اش برابر نیست... خیلی بیشتر از آنچه معشوق هست، می خواهد... این جور وقت ها اگر معشوق را رها نکنی ، خودت و عشق و معشوق و هنه ی اطرافت را به لجن می کشی .... هیچ جاره ای نداری ، باید از زک جا به بعد ول کنی و بروی ... بروی عقب ، از دور بایستی و عشقت را تماشا کنی ..... "