جزئیات فعالیت

      «دعوت به فلسفه»

تفکر فلسفی چیه؟ می‌شه گفت «تردید در مبادی بدیهی». یه چیزایی رو همه می‌دونن و بعضاً هرروز باهاش کار دارن. ولی یه جورایی آشنایی‌شدگی ایجاد می‌شه برا ملت و حال ندارن به اساس قضیه فکر کنن. تو تفکر فلسفی میایم وسط مشغله‌های زندگی یه مکث می‌کنیم و با طرح یه پرسش بنیادین می‌گیم عه. حالا واقعاً جریان فلان چیز چیه؟ از مفاهیم  آشنایی‌زدایی می‌کنیم به نوعی.

خا اینم بدیهیه که پرس‌و‌جوی اساسی از هر رشته از فعالیت‌های بشری، فلسفهٔ اون رشته رو می‌سازه. مثل فلسفهٔ سیاسی، فلسفهٔ علم، فلسفهٔ دین، فلسفهٔ هنر و فیلان.

دو بحث اساسی داریم تو سیر تطور فلسفه:
۱. ماهیت هرچیزی که هست چیه؟ (هستی‌شناسی)
۲. درصورتی که اصلاً بتونیم چیزی رو بدونیم، چجوری می‌تونیم بدونیمش؟ (معرفت‌شناسی)

وجه تمایز فلسفه با دین و هنر چی‌چیه؟ اینکه فلسفه به دلیل و برهان آوردن اصرار می‌کنه ولی اون دوتا ناه. البته کامل هم نَناه. ولی خب بیشتر متکی به کشف و شهود و احساس و ایناست دیگه. ولی فلسفه فقط عقل، عقل، عقل.

خو اوکی ولی علمم عقلیه دیگه پس فرقش با فلسفه چیه؟ عاااا ببین عالم کارش با پرسش‌هاییه که جوابشون با آزمایش یا مشاهده مشخصه. ولی فیلسوف بررسی عقلی‌ای می‌خواد که تو قالب روش‌های علمی نمی‌گنجه.

البته فلسفه و علم و هنر داداشی‌ان و با هم وجوه اشتراک زیادی دارن. اصلاً هم در تضاد با هم نیستن. یعنی یه جورایی هدفشون یکیه ولی راه و روششون فرق داره.

------------------

پ.ن: از اونجایی که الان ساعت ۳ شبه و هزاران ایده برای متحول کردن جهان تو سرمه، می‌خوام روزی یک بخش ازش رو بخونم و خلاصهٔ چیزی که ازش فهمیدم رو اینجا بنویسم. اینجوری ۸ آبان کتاب تموم می‌شه و می‌تونم لپ خودمو بکشم. فقط امیدوارم واقعی باشه و جوگیر نشده باشم😔😂