جزئیات فعالیت

      وقتی کتاب به صفحات پایانی نزدیک میشد یادم افتاد فیلمی مشابه این داستان دیدم به اسم پدر که سال ۲۰۲۰ ساخته شده در صحنه های آخری فیلم که مرد متوجه میشه پرستارش دخترش نیست و دخترش بخاطر ازدواج ترکش کرده و به شهر دیگه ای رفته مرد یاد ترسی می افتی که در کودکی اذیتش کرده بود و آغوش پرستارش میشه امن ترین جایی که براش وجود داره.در آخر کتاب این صحنه جور دیگه برای من تداعی شد بنظرم سطرهای آخر یادآور این هست که در شکم مادر در آب غوطه وریم و حس آرامش و امنیت میکنیم نمیدونم واقعا نویسنده هدفش این بوده یا نه ولی من این حس رو ازش گرفتم شاید همین باعث بشه امتیاز بالاتری بهش بدم