یادداشت‌های کتابخوار اعظم (16)

            وای باورم نمیشه تموم شد.
سولین تن با ماجراهاش من رو وادار کرد تو دو روز ۵۰۰ و خورده ای صفحه رو بخونم.

          

            خیلی خوب بود
عشقی زیبا و در عین حال تائیر گذار داشت
وجود افسانه ها هم خیلی توش تائیر گذار بود
          

            امید به زندگی ، زندگی دوباره ، از نو شروع کردن
همه اش تو کتابخانه نیمه شب اتفاق می‌افته
ولی ای کاش فرصت رسیدن به زندگی رویایی مون رو داشتیم. کی می‌دونه؟ شاید بشه
          

            داستان ترسناکی داشت ، ولی آخرش خیلی نا مفهوم بود. 
و به همین  خاطر امتیاز کامل داده نشد. 
ولی در کل داستان خوبی داشت و خیلی جذاب و البته ترسناک بود
          

            وقتی کتاب را شروع کردم، دیگر زمین نگذاشتم.
آگوست و الیویا و مادرش و پدرش
چه داستان زیبایی دارند. یک داستان زیبا راجع به پسری که چهره ای معیوب دارد.

          

            اگر به داستان های عاشقانه مخصوص نوجوانان علاقمند هستید بهترین کتاب همین است. سم و جولز عاشق هم هستند اما چه اتفاقی می‌افتد؟ 
جولز پس از مرگ سم برای یافتن ارامش به گوشی او زنگ می‌زند و در کمال تعجب کسی جواب می‌دهد و او سم است.
سم چگونه پاسخ جولز را می‌دهد؟
انها باید رها کنند. اما چگونه؟ 

          

            داستان غم انگیز و عاشقانه ای داشت. زیبا بود و حس و حال خوبی داشت و مرا به تفکر درباره کودکان افغانستانی واداشت. نشان دهنده سختی های کودکان در افغانستان بود. امیر که یک آقازاده بود با خدمتکار خود حسن ، دوست صمیمی بود اما در این میان چه احساساتی بود. چه داستانی بود. انقدر داستان زیبا و غم انگیز بود و غم را به طوری نشان داده بود که جرئت نمیکنم دوباره کتاب را بخوانم. اما یک بار خواندن کتاب برای غرق شدن درون داستان کافی است.