یادداشت احسان رضایی

                یکی از ماجراهای همیشگی ما با آقای صحتِ عزیز، سر تمیز بودن کتابهای من بود و احتمالاً حالا حالاها هست. سروش خان صحت معتقد است آدم باید موقع خواندن کتاب، رد پایش را در کتاب بگذارد، خطی بکشد، چیزی بنویسد، گوشۀ صفحه مورد علاقه‌اش را تا بزند و اینطوری کتاب را شخصی کند. ایده محترمی که سبک من نیست. من گمان می‌کنم کتاب، شریف‌ترین محصولی است که ذهن بشر تا کنون توانسته خلق کند و برای همین باید کتاب را عزیز و گرامی داشت و مثل برگ گل از آن مراقبت کرد. چند باری ادامۀ این بحثها به جلوی دوربین «کتاب‌باز» هم کشید که حالا کاری نداریم. این نقل را گفتم که برسم به همان ذکر اهمیت و فضیلت کتاب. کتابها تاریخ را شکل می‌دهند، جنگ راه می‌اندازند، آرامش می‌دهند، فهم ما را از جهان دگرگون می‌کنند و هزار کار دیگر که خودتان باید کتاب «کتابهای تاریخ‌ساز» را ببینید و در موردش بخوانید. این کتاب را برای همین انتخاب و ترجمه کردم و خوشحالم که در کارش، با دکتر یاسر مالیِ عزیز همکاری داشتم که خودش از آن کتاب‌بازهای حرفه‌ای است و همیشه از عشق و علاقه‌اش به کتابها چیز یاد می‌گیرم. کتاب را نشر سایان منتشر کرده که این نشر هم برای کتابها حسابی ارزش قایل است و در آماده‌سازی کتاب، متناسب با همین احترام رفتار می‌کند. کتاب، چیزی شده که خودم خیلی دوستش دارم. امیدوارم شما هم از خواندنش لذت ببرید. آقای صحت که خوشش آمده و شرط می‌بندم دلش نمی‌آید گوشه صفحات این یک کتاب را تا کند.