بزرگترین وجه تمایزش این بود که کاملا پختگی قلم نویسنده نسبت به جلد اول حس میشد.
و نسبت به جلد اول از اون فانتزی و مسخرگی درآمده بود.
البته همچنان به نظرم بخش هایی از آن خیلی اغراق آمیز بود 
شروعش هم دوست نداشتم تا صحفه ۱۰۰ الی ۱۵۰کتاب به زور خوندم آن هم چون اصولاً از نصفه رها کردن کتاب بدم میاد و گرنه کشش و جذابیتش کم بود و خیلی رو مخ.
اما بعد کشمکش داستان که شروع شد ،جذاب شد و افتادن داستان در لایه های هیجان و ترس قشنگ بود و میخ کوبم کرد.
البته خیلی نتونست حس های ترس و ناراحتی و بهم القا کنه
مخصوصا مرگ سارا حس غم رو نگرفتم از نوشته اش
ولی توصیفاتش خوب بود.
اون صد صفحه چند روز کشید ولی مابقی سریع نصف روزه  خوندم.


در ضمن امیدوارم در جلد سوم خبری از تهوع نباشه دیگه حالم از این کلمه بهم میخوره خیلی هی تکرارش میکنه🤢😑