از ماه رمضان که این کتاب رو خوندم و واقعا لذت بردم، می خواستم پستش رو بگذارم.‌هی نمیشد.
ولی دیدم‌امروز، ۶ ربیع، سالروز وفات آیت الله سید علی قاضی هست.
دلم‌نیومد دیگه موکولش کنم به آینده.
حدود ۱۶ سال پیش در نوجوانیم، زندگی مختصری از این بزرگوار رو در بین خاطرات #کتاب #عطش از موسسه #شمس_الشموس خونده بودم و حقیقتا دلم همراه جمله جمله کتاب و معرفت و شخصیت ایشون شده بود.
بعد هم چندین بار فیض زیارت مزار ایشون رو پیدا کرده بودم در آرامستان #وادی_السلام
 نجف اشرف.
ولی امان از کتاب #کهکشان_نیستی
و ما ادرک مالکهکشان نیستی...
واقعا در ماه رمضان امسال فیض بردم از این کتاب، شیوه نگارش عالی جناب #محمد_هادی_اصفهانی
و انتشارات خوب #نشر_فیض_فرزان
بابت طرح جلد و فصل بندی عالی.
هرچند که وقتی از آیت الله بهجت در احوالات استادشان پرسیدند ، گریه کرده و فرمودند : چه کنم که قلمی آنقدر وسعت ندارد که هر چه از قاضی می دانم را به رشته ی تحریر در بیاورد ...
ولی این کتاب با روح و روان آدم بازی می کنه و انگار دریچه روشنی باز میکنه مقابل چشم آدم که حداقل بتونه یک پرتوی کوچک از دید اون آدم های بزرگ رو از دور تماشا کنه. و زندگی و منش و ارتباطاتشون‌رو ببینه.
برای حال خوب، نوع نگرش به زندگی و اعتراف به شریفه کل من علیها فان ...
اوصیکم به خوندن این کتاب فوق العاده.