یادداشت احسان رضایی

                این کتاب را دوست می‌دارم. مجموعه‌ای از نامه‌های بورخس، این اسطوره کتابخوانی، به دو نفر از دوستان دوران جوانی‌اش. عشق به کتاب در سرتاسر این نامه‌ها موج می‌زند. خودتان همین یک نمونه را بخوانید، انصاف می‌دهید که چرا باید این کتاب را دوست داشت: «در طی جنگ جهانی اول، زمانی که مردها یکدیگر را می‌کشتند، ما دو رویا می‌دیدیم که لافورگه و بودلر نامیده می‌شدند. چیزهایی را کشف کردیم که تمام جوانان کشف می‌کنند: عشق‌های کورکورانه، کنایه، حسرتِ راسکولنیکوف یا شاهزاده هملت شدن، کلمات و غروب‌ها.»