یادداشت فاطمه عرب‌اسدی

        بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
سلام و نور.
یوزپلنگانی که با من دویده‌اند..کتابی از جنابِ آقابیژنِ نجدی.
من نسخه‌ی صوتی این کتاب را با صدای گرم و گیرای جناب دهکردی شنیدم. کتاب  گویی نثرِ سپید است. در فضای شاعرانه‌ای  طیف‌های مختلفی از مرگ را روایت می‌کند.
این کتاب اولین تجربه کتاب صوتی من بود و لذا نتوانستم بین داستانها در ذهنم ارتباطی برقرار کنم. صرفا به عنوان یک داستان ادبی به آن گوش دادم  و از توصیفات جناب نجدی و روایت آقای پیام دهکردی لذت بردم. 
بسیار دوست می‌دارم که نسخه‌ی چاپی این اثر را هم بخوانم.