نکته قابل توجه؛ در این کتاب: 
سرعت پیشروی اتفاقات زمان حال= نصف سرعت پیشروی مسائل زمان گذشته 

همان‌طور که فکر می‌کردم قضیه بو دار شد اما زود بوی قضیه خوابید، مسئله روشن شد و دوباره بوی جدیدی حاکی از ماجرا های جدید به مشام رسید...

اینکه نمی‌توانم ادامه قصه را حدس بزنم خیلی شیرین است و من را به خواندن ترغیب می‌کند.

خداروشکر که من در تهران نیستم، وگرنه احتمالا من هم می‌رفتم مجوز شهرداری برای عکاسی را می‌گرفتم تا وارد عمارت شوم؛ البته بعد از آنکه مطمئن شدم عمارتی هست ؛)

امیدوارم پایان جلد سه به مذاقم خوش بیاید و در ذوقم نخورد...