یادداشت لیلا بهجتی اردکانی

        شریعتی توی این کتاب یادآوری می‌کنه حبِّ علی (ع) کافی نیست؛ باید درد  و تنهایی علی (ع) را فهمید! 
شریعتی نقش امیر المومنین رو در نسبت با هر یک از مراحل جامعۀ اسلامی به تصویر می‌کشه و به همین دلیل این کتاب می‌تونه سرآغازی باشه بر اینکه رنجِ علی (ع) را در کنونیّت تاریخ دریابیم. به نظرم شریعتی کمک می‌کنه تا از فهمِ اسطوره‌وارانه‌ای که باعث انفعال میشه فاصله بگیریم و به فهم الگووارانه از شخصیت امیرالمومنین (ع) نزدیک بشیم و از خاطر نبریم علی (ع) یک جریانه که ما می‌تونیم در امتدادش باشیمِ نه یک انسانِ بی‌بدیلِ متعلّق به گذشته :)