بانوی غزل فارسی زندگی تلخ خود را با نثری شیرین و در قالب نامه به شخصی خیالی بیان  کرده. برهه‌ی زمانی کتاب تا ازدواج مجدد ایشان است. قصه گویی و تصویر سازی و توصیف‌های کتاب عالی است، طوری که بعضی از  فصل‌ها به رمان شبیه است. خواندن کتاب مانند اشعار سیمین لذت بخش است و علاوه بر دیدی کلی به زندگی شخصی به اوضاع و احوال  سیاسی اجتماعی آن زمان ایران مثل جنگ جهانی، روابط زن و شوهری، اتباع لهستانی و...هم  اشاراتی می‌کند.