یادداشت محمد قدیانی

        تموم شد ولی در ذهنم باقی موند
کتابی بود  پر از سیاهی و تاریکی که شایددر نگاه اول  زده تون کنه ولی هرچی جلوتر می‌رفت  آدم بهش عادت می کرد و اون به جزئی از داستان تبدیل میشه.
در مورد داستان هم،داستانی داشت و نداشت! می شود گفت فقط ذهنیات یک آدمی بود درباره خودش و دنیای ساخته ذهنش...
نمی دانم...