این کتاب حاوی  نظریه‌ای در باب تحلیل ردیف موسیقی دستگاهی ایران نیست. از این جهت داده‌ها یک تصویر منسجم کلی را تشکیل نمی‌دهند و بسیاری از سؤالات بی‌پاسخ می‌مانند. همچنین شبکه مفاهیم خود را به طور کامل تعریف نکرده، آشفتگی‌هایی در به کار بردن مفاهیم دیده می‌شود مثلاً  نویسنده مفهوم مقام و دستگاه را مترادف می داند در حالی که دستگاه مجموعه ای  از مقام هاست که کنار هم ردیف شده اند.  

اما به هر حال کتاب مفیدی است و با خواندنش اطلاعات خوبی درباره دستگاه‌ها و گوشه‌های ردیف به دست می‌آورید، از این جهت به نظرم بیشتر مناسب هنرآموزانی است که بخواهند اطلاعات اولیه‌ای درباره گوشه‌ای که تدریس می‌کنند به هنرجو بدهند، البته برای هنرجویانی که به دنبال فهم مبانی نظری ردیف هستند باید منابع دیگری را پیشنهاد کرد.