یادداشت امین پازوکی

                این کتاب داستان زنی است به اسم «خوابیده خانم» در روستای میلک که یک روستا در نزدیکی قزوین است. داستان اینکه چگونه ازدواج می‌کند و چه بلایی سر او و همسرانش می‌آید. تم داستان غمگین است و از لحظات مرگ و مردن و کشته شدن صحبت می‌کند.
شاید در نگاه اول داستان بی‌محتوا بیاید و شاید اگر من و همسرم از نویسنده نمی‌پرسیدیم که چر اسم «بیوه کشی» را برای کتاب انتخاب کرده متوجه منظورش نمی‌شدیم. بر خلاف اسم کتاب اصلاً بیوه‌ای کشته نمی‌شود. در واقع هیچ زنی کشته نمی‌شود و کشته شدگان همگی مرد هستند. توضیحی که نویسنده در این رابطه داشت این است که رسم و رسومی وجود دارد و می‌گوید که اگر زنی شوهرش فوت کرد باید با برادر شوهرش ازدواج کند. و این اجبار و ازدواج مرسوم است که باعث می‌شود زن‌ها نتوانند زندگی خودشان را داشته باشند و خودشان برای خودشان تصمیم بگیرند. و نویسنده از این رسم و اجبار بودن زنان به زندگی از پیش تعیین شده با عنوان «بیوه کشی» یاد می‌کند. چرا که معتقد است که زنان بیوه حق این را دارند که خودشان برای آینده خودشان تصمیم بگیرند.
از عوامل جذابیت کتاب که مخصوصاً در اوایل کتاب شیرین و جذاب است، استفاده از زبان و لهجه محلی است، به طوری که کاملاً می‌توانی آن را در بخوانی و لذت ببری. همچنین استفاده از عقاید و فرهنگ و باورهایی که آن مردمان دارند.
موضوع داستان به نظر من جالب و خوب بود ولی فکر می‌کنم جای کار داشت و نویسنده می‌توانست آن را بهتر بپروراند و به نگارش درآورد. از نیمه‌های کتاب به بعد انگار خود نویسنده همانند خواننده‌ها حوصله‌اش سر رفته بود و می‌خواست که زودتر سروته داستان را هم بیاورد. شروع داستان خوب بود ولی در ادامه قدرت لازم را نداشت.
یکی از نکاتی که به نظرم جای کار داشت خصوصیات و مشخصه بارز هر برادر بود. مثلاً چکمه‌های یکی از برادران و یا بندباز بودن دیگری و ... . این خصوصیات اگر در اوایل داستان که هم ریتم آرام‌تری دارد و هم با شخصیت‌ها آشنا می‌شویم می‌آمد خیلی بهتر از این بود که در نیمه دوم کتاب بیاد که ریتم تندتری دارد. هنگامی که ریتم داستان تند است باید وقایع اتفاق بیفتند نه اینکه با بیان توضیحات و معرفی افراد از سرعت آن بکاهیم. (البته با احترام به نویسنده گرامی بنده فقط نظر و عقیده‌ام را به عنوان یک خواننده عرض می‌کنم که اگر به این صورت بود بهتر بود.)
باز هم می‌گویم که اگر نویسنده داستان را بیشتر می‌پرداخت و روی آن زمان بیشتری می‌گذاشت کتاب فوق العاده‌ای می‌شد. اما به هر حال کتاب ارزش خواندن را دارد و می‌تواند ما را علاوه بر آشنایی با زبان و لهجه اهالی میلک، با رسوم و عقاید و فرهنگ آن دیار آشنا کند.

امین پازوکی 1401/06/21