یادداشت بنیامین

                پیرمرد و دریا
یک رمان فاخر اما کوتاه.
کتابی که سالهای دور در کتابخانه مدرسه و کتابخانه عمومی شهر، با طرح جلد خاص و البته معمولا کهنه و چسب خورده اش، بسیار به چشم می آمد.
کتابی که همیشه مشتری داشته باشد، طبیعتا جلدی خسته دارد. 
شاید اولین اثری بود که از عالیجناب همینگوی خواندم. البته باز هم به لطف فیدیبو. 
تولستوی با تشریح جزئیات در این کتاب شاهکار کرده. 
روایتی شیرین از نبرد زندگی. 
می شود چشم ها را بست و گام به گام، با پیرمرد درون قایق کهنه اش، ماهیگیری کرد. دست های پینه بسته و با طناب بریده شده پیرمرد را می توان لمس کرد. بوی زخم ماهی خام تونی که ماهیگیر در دریا می خورد را نیز می توان از لابلای کلمات استشمام کرد. 
پیرمرد و دریای انتشارات امیرکبیر را بدون مقدمه و موخره اش، خواندم و کیف کردم.