یادداشت معصومه توکلی

یوزپلنگانی که با من دویده اند
        قصه های این کتاب (بسیار شبیه به چیزی که عموماً به آن شعر گفته می شود و در عین حال در ژانری کاملاً مستقل و متفاوت)،
بو،
رنگ،
مزه،
صدا،
و نرمی و زبری دارند
و برای خواندنشان باید تمام حواستان را به کار بیاندازید
(شاید جزئیات قصّه ها یادتان برود (که خب، این خطر در کمین هر داستان کوتاهی که می خوانید، هست
امّا مطمئن باشید فضای قصّه ها فراموش نشدنی است...
      
1

3

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.