یادداشت عمو حسام

        ویکتور هوگویَم آرزوست..!
چقدر ادبیات میتونه زیبا باشه و چقدر میتونه انسانیت رو زیبا و خوندنی به تصویر بکشه..ویکتور هوگو واقعاً یه نویسندهٔ بی‌نظیر در عصر و زمانِ خودشه!
اما کتاب..
اسقفِ ابتدای داستان چقدر آدمِ پاک و مقدسی بوده که با رفتار محبت‌آمیز و قشنگش یه آدمِ شرور و دزد رو از پرتگاهِ گناه به اوج درجاتِ انسانیت هدایت می‌کنه و با محبت بهش زیبایی و زیبا زیستن رو آموزش میده..چقدر این آدم میتونه شخصیتِ الهی و مجردی داشته باشه که انقدر قشنگ کار میکنه.
خیلی داستانِ قشنگ و خوندنی‌ای بود..شاید بشه گفت داستانی به این زیبایی نخونده بودم!
بی‌صبرانه قصد دارم برم سراغ جلد دوم کتاب ولی خب باید کتابای دیگه رو هم به یجایی برسونم و بعد پیش برم:))