یادداشت محمدامین اکبری

        به نام او

صوتی‌اش را شنیدم واقعیت امر شوکه شدم که چقدر یک اثر می تواند ضعیف و درعین حال پرطرفدار باشد البته از پرطرفدارهای نشر چشمه این انتظار می رود پیش از این هم به چاله «اتحادیه ابلهان» افتاده بودم. رمان تنها یک ایده بود و پر بود از صحنه‌های ناهمگون و اغراق‌شده که کار کردی حتی در ‌طنزآفرینی نداشتند پایان‌بندی هم که  یک نقض غرض آشکار بود فکر کنید رمان یک‌باره در صحنه آخر تمام حرفهایی را که می‌خواسته بزند نفی می‌کند عجیب بود.