یادداشت علیرضا گلرنگیان

                وقتی در معرّفی داستان اینطور خواندم که پیرمرد سرمایه‌داری گذرش به مسجد ناشناسی می‌افتد و مسیر زندگی‌اش دستخوش تغییراتی می‌شود، با خود فکر کردم که لابد این هم از آن داستان‌های کلیشه‌ای توبه و تحوّل ست. در حالیکه ماجرای آقای سالاری خیلی پیچیده‌تر از یک تحوّل ساده است. قدرت نویسنده همینجا خودش را نشان می‌دهد که به شخصیت اصلی اختیار تام داده تا خود هرجور که می‌پسندد، در داستان بماند. باید اعتراف کنم که پایان کتاب مرا غافلگیر کرد!