"کاهن معبد جینجا" روایتی بدون جهت از ژاپن نبود.
نگاه وحید یامین پور در سفرش به ژاپن از انسانِ ژاپنی، غرق در تفکرات ملی گرایانه و مذهبی او بود که باعث میشد نگاه های جانب داری به کشور و مردم ژاپن داشته باشد

صد البته این به نظر من بد نیست؛ اتفاقا از آنجایی که تفکرات خودم را نزدیک به نویسنده میبینم خواندن نگاهش برایم جالب و جذاب بود. هرچند تجربه این مدل روایت بسیار متفاوت از سفرنامه هایی مثل "نیم دانگ پیونگ یانگ" امیرخانی بود که بیشتر سعی در روایت واقعیت ها داشت تا انتقال تحلیل ها

در کل، کتاب غرق در شخصیت نویسنده است. پر از اصطلاحات مذهبی با شوخی ها و طنز های تلطیف کننده و تفکرات امروزی یک جوان ایرانی اسلامی. پس اگر خودتان را به این خصوصیات شبیه می دانید کتب را از دست ندهید. اگر هم نمی بینید، برای درک بهتر این افراد بخوانید

پ.ن: یامین پور قلم امیرخانی را ندارد. اما همین که خط فکری اش در کتابهایش جریان دارد قلمش را ارزشمند می کند.
پ.ن۲: مقایسه انسان ژاپنی و انسان کره شمالی واقعا برای من جذاب بود. شباهت ها و تفاوت هایی که از تاریخشان برمیخاست تامل برانگیز است. حتما امتحانش کنید