تصویرگری شو دوست داشتم ، نسبتا قوی بود و حالات چهره رو خوب منتقل میکرد، اما محتوا شو نه! 
با اینکه درباره کشور کره شمالی اطلاعات قبلی ای نداشتم، متوجه میشدم که نویسنده با گارد گیری داره حرف میزنه و یه طرفه به قاضی میره.
خیلی عجیب بود که  در طول سفرِ آقای نویسنده، هیچ نکته مثبتی درباره کره شمالی به نظرشون نرسیده ! کل کتاب داشت از  فضای خشک، منزوی ، و احمقانه جامعه شاهد مثال میاورد.
یکی از چیزهایی که خیلی بهش اشاره میکرد تبلیغ و اقناع بیش از حد حکومت برای جذبِ اطاعت مردم  و آمادگی بیش از حد کشور برای دفاع از خود در برابر حمله های احتمالی هسته ای  بود، که توی ساخت مکان های عمومی شون این مورد رو لحاظ کرده بودن.
کتاب گاها طنز هایی هم داشت، اما هیچ طنزی خالی از تمسخر و تحقیر مردم و حکومت نبود!
همونطور که گفتم اطلاعات قبلی نداشتم اما بعد از خوندن این کتاب فضایی که از کره شمالی تو ذهنم شکل گرفت، یه جامعه خشک و بی مغزه که حکومت مزخزفی داره و مردم و افکارشون تحت خدمت شن.
تنها نکته جالبی که به نظرم رسید این بود که مردم داوطلبانه کارهایی که شهرداری تو کشورما انجام میده رو انجام میدن، مثل رنگ کردن پل، آبیاری فضای سبز و غیره.