یادداشت مجید اسطیری

        در زادروز نلسون ماندلا بخوانید:
این کتاب حاوی دو سخنرانی از ماندلا و کاسترو است. در روزی که قرار است ملت کوبا با اهدای بالاترین نشان خود به ماندلا از مقاومت سرسختانه او ستایش کند.
ماندلا در سخنرانی کوتاهش از انترناسیونالیسم کوبا که باعث شده آنها نیروهای مبارزشان را چند هزار کیلومتر آن طرف تر به قاره آفریقا بفرستند تا با رژیم اشغالگر آپارتاید در خاک آنگولا بجنگند سپاسگزاری میکند و اذعان میکند این شکست سرنوشت ساز مقدمه شکست رژیم آپارتاید بوده است. اینجا او تازه پس از 27 سال از زندان رژیم آپارتاید آزاد شده!
کاسترو در سخنرانی مفصل و پرشورش بارها به ریشه های مردم ماتانزاس کوبا که عمدتا برده بوده اند اشاره میکند و پس از برشمردن پیشرفت های کوبای سوسیالیستی تکرار میکند "ما بردگان تا به کجا آمده ایم!" وضع کشورهای امریکای لاتین را بیان میکند و میگوید آمارها نشان میدهد کوبا در بهداشت و آموزش و رفاه از خیلی از آنها بهتر است. نباید فراموش کرد این رویداد در سال 1991 برگزار شده که رژیم آپارتاید هنوز کاملا سقوط نکرده بوده ولی شوروی کمونیستی فروپاشیده بوده و موجی از نئولبرالیسم از شیلی تا اندونزی کشورهای جهان (حتی ایران) را درمینوردیده. با توجه به این وضعیت معلوم میشود این دو رهبر چه جراتی داشته اند که در کنار هم بایستند و به نظام سرمایه داری جهانی که از آپارتاید حمایت میکرده دهن کجی کنند.