بعد از شکستی که در خوندن تَن‌تَن داشتم، سراغ کمیک نرفته بودم. ولی خیلی ارتباط خوبی با "لبخندها" برقرار کردم و دوستش داشتم. تصاویر خیلی درست حس رو منتقل می‌کردن و انگار داشتم انیمیشن می‌دیدم. خیلی من رو یاد مصیبت‌های دوران ارتودنسی خودم می‌‌انداخت:] و تجربه‌های شبیه به هم جالب بود برام. 
خوندش برای نوجوان‌ها بایدجذاب‌تر هم باشه.