«انسان بودن یعنی اعلام مکرر آنچه آشکار است؛ بارها و بارها، تا اخر دنیا»
من این کتاب رو به پیشنهاد دکتر شکوری خوندم، و دقیقا در موقعیتی خوندمش که احساس سرگردانی داشتم. این کتاب نه در مورد فضایی ها، بلکه درمورد انسان‌هایی هست که بلد نیستن در اکنون و حالا زندگی کنن. در واقع اصلا بلد نیستن زندگی کنن! اونا نمیدونن چطور میشه با نوجوان ها و نسل جدید هم صحبت شد و لذت برد؛ انسان‌هایی که از زندگی فقط کار کردن رو یاد گرفتن! این کتاب دقیقا درمورد اون‌هاست.
هنگام خوندن این کتاب باید کمی صبور بود. خط داستان ساده اما پیام‌های قرار گرفته در خط داستانی ارزشمند پ قابل توجه هست.
باز هم این کتاب رو خواهم خوند و به هر کسی که با خودش درگیری داره هم پیشنهاد میکنم