یادداشت فریبا سلطانی

        علاقه ی من به مراکش از یک برنامه آشپزی که در کودکی دیده بودم شروع شده بود...
قلم آقای ضابطیان در این کتاب آنقدر ظریف و زیبا بود که انگار خودم در کوچه پس کوچه های هر شهر قدم می زدم و تمام آن لحظات را تجربه می کردم، بوها را حس می کردم، زیبایی هارا می دیدم و حتی مزه ی چای نعنایی که تا حالا نخوردمش را می چشیدم.
این کتاب را خیلی بیشتر از  "مارک دوپلو" دوست داشتم 
تنها چیزی که در پایان کتاب به ذهنم آمد این بود که ای کاش عکس ها رنگی بودند.