یادداشت امیرعباس شاهسواری

        این کتاب را با گشت زنی در کتابراه فهمیدم که خوانده ام و ثبت نکرده ام 
بیژن نجدی گرچه در پارادایم فکری من نیست .اما به لحاظ فرم عالی است .فرم بیژن نجدی فقط برای خودش است 
او چنین با واژه ها بازی می کند و چنان آن ها را می رقصند که من واتیکان نشین را می برد وسط کلمات و با آنها رقص باله می روم .
آنقدر که نه نثر اش شعر گونه است و یا بهتر بگویم 
آنقدر که شعرش نثر گونه است .
این کتاب را صوتی گوشیدم .با صدای پیام دهکردی (جیسون رضاییان در فیلم گاندو(چی صدا و سیما ج.ا نمی بینی آن دیگر تقصیر خودت است برو و سرچ کن :-)))
چقدر خوب بود 
از حرم تا حرم 
بعد از زیارت امام هشتم .هرچه زیارت کرده بودیم و به رگ های بی صاحب زده بودیم پراند
از بس که فضای دپ و افسرده و لشی داشت .
ولی باکردار(این یادداشت +۱۴سال است و اگر خیلی مودب هستید ادامه ندهید چون نگارنده رگ بچه پایین بودنش زده بالا)
آنقدر خوب تصویر کرده آنقدر خوب تصویر کرده 
که تو را هرچند سوسول باشی وادار می کند بین راه پیاده شوی و یک نخ سیگار بکشی 
خلاصه اگر قلم شاعرانه می پسندید ،اگر حالتان خوب است و می خواهید دپ شوید اگر با سنت و سیاست های دولت مشکل دارید .
این کتاب برای شما آفریده شده 
منی که تنها از این شرایط قلم شاعرانه را تنها دوست دارم
با این کتاب چنان حال کردم که تو گویی حرام بوده ،چون این حجم حال کردن از یک فرآیند حلال ابدا امکان پذیر نیست:-)