یادداشت سهیل خرسند

                برادران کارامازوف یک شاهکار از داستایفسکی و یکی از برترین رمان‌های تاریخ روسیه است.

در ابتدا باید بگم که من نسخه‌ی دوجلدی کتاب رو با ترجمه‌ی آقای پرویز شهدی خواندم٬ ترجمه ایشان در مورد محتوای کتاب قابل قبول و روان بود جز یکسری موارد که البته مهم هم بودند٬ همچون ترجمه آیه‌هایی از انجیل که فهمش به فهم بهتر اون بخش کمک می‌کرد اما ایشان فقط سعی داشت متن را به فارسی برگردان کند و به نظرم ارزش محتوایی آن بخش‌هارو به شدت پایین آورد٬ همچنین از نظر من اشعار روسی بسیار بی کیفیت ترجمه شده بود چون من در حال خواندن یک شاهکار روسی بودم و انتظار داشتم با ادبیات روسیه آشنا بشم نه یک چرک‌نویس فارسی و برای مثال یکی از اشعاری که در کتاب بود را ما هنوز هم که هنوزه در مجالس عیش و نوش ایرانی‌ها که از قدیمی‌ها به ارث رسیده و الان می‌فهمم از روسیه وارد ایران شده رو به بدترین شکل ممکن برگردان کرده در حالیکه کافی بود خود شعر کامل رو گوگل کند ( من زن سرباز نمی‌شم اگر بشم کشته میشم٬ من زن سرهنگ نمیشم چون کاری که سرهنگ میکنه...) به همین منظور پیشنهاد میکنم در مورد چنین کتاب‌هایی به دنبال ترجمه‌هایی بروید که مترجم آن را از زبان روسی مستقیما برگردان به فارسی کرده باشه و سایر دوستان هم رضایت داشته باشند از ترجمه.

در مورد خود کتاب٬ آرزو میکنم روزی بشر به علمی دست پیدا کنه و بتونه آدم‌ها رو تکثیر کنه٬ آنوقت یکی از آدم‌هایی رو که باید تکثیر کرد داستایفسکی هست که باز هم برایمان بنویسد چون وقتی نوشته‌هاش رو بعد این همه سال می‌خوانیم تازه می‌فهمیم چقدر از زمان خودش جلوتر را می‌دید و افکارش را به چه زیبایی روی کاغذ می‌آورد. این کتاب مثل آش‌رشته‌ایه که تک تک اقلام درونش گرم به گرم به اندازه توسط یک آشپز حرفه‌ای پخته شده و همه از خوردنش لذت می‌برند٬ در جاهایی که لازمه طنز٬ جایی فلسفه٬ جایی اخلاق٬ جایی هشدار٬ جایی خرابات٬ جایی خداشناسی٬ جایی خودشناسی و ... همه چیز به اندازه‌ی لازم نه کمتر نه بیشتر. من به داستان ورود نمی‌کنم اما جزئیاتی که در داستان روایت میشه رو کافیه با دقت بخوانیم تا خود را در محیط پشت سر یا در کنار شخصیت‌های کتاب حس کنیم٬ وقتی روی هر کدام از شخصیت‌های کتاب فوکوس می‌کنیم حتی باطن او را می‌بینیم چه برسد به ظاهر او و این کاری بود که داستایفسکی به خوبی از پس آن در آمد. برادران کارامازوف انقدر کتاب مشهوری هست که نیاز به نوشتن ریویو نداره کافیه اسمش را سرچ کنیم تا هزاران ریویو از برترین منتقدان ادبی رو در موردش بخوانیم برای
همین چیزی جز تعریف از کتاب و ستایش نویسنده ننوشتم.

پیشنهاد میکنم حتما کتاب را بخوانید و به دوستانتان هدیه دهید، ضمنا این را بدانید که کتابی نیست که بعد یک بار خواندن آن را فراموش کنید.