حدود 40 غزل کوتاه که تماما از عشق بود اما اکثرا با کلماتی مثل گیسو(پریشان است گیسویی در این باد و پریشان تر/مسلمانی که میخواهد نگاهش را نگه دارد)و  گله از رقیب(رقیبم گیسوانت را به دست آورد غمگینم)و دیده نشدن ها(من همانم که پسندید و پسندیده نشد)زمینی بودن این عشق تداعی میشد،در عین حال گاهی هم با بیت هایی عشق را آسمانی بیان میکرد(به رغم سربه هوابودنم زمینگیرم/به سر هوای تورا دارم از زمین سیرم)و یک شعر هم صریحا مخاطب عاشقانه هایش را خدا می داند(به هرچه مینگرم جلوه ی وجود خداست/قسم که غیر خدا هیچ در لباسم نیست) .اکثرا هم از نظر ریتم و هم محتوا در عین سادگی(شعرمرا ببخش اگر بی تکلف است) در سطح بالایی بودند.در محتوا با کلماتی مثل زاهد،دین،کفر و توبه اعتقاد شاعر به نمایش گذارده شده بود و جز یکی دو مورد(زهد ورزیدم و غافل که عوض خواهم کرد‌/تاری از موی تورا باهمه ی ایمانم) که آن ها هم در دنیای شعر قابل توجیه است،چیزی خلاف اعتقادها به چشم نمی‌خورد و از نظر ریتم چون اکثر شعرها غیر از قافیه ردیف داشتند،ریتم خوبی شکل میگرفت و این تکرار بر انعکاس بیشتر درون مایه ها در ذهن مخاطب هم تاثیر داشت