هستی را دیشب تمام کردم. از اینکه قصه زود به سر رسید، ناراحتم. شیفته‌ی شخصیت خاله نسرین شدم. و رازی که چهره‌ی پدر را برایمان عوض کرد. 
فرهاد حسن‌زاده را دیر کشف کردم. چقدر بازی‌هایش با حروف لذتبخش بود. برقونت قرم./ خالت حوبه؟
توصیف عالیِ عالی. شخصیت‌پردازی عالی‌تر. پایانِ به‌یادماندنی:(