کتاب شیوا و خوش‌خوان بود و ساختار آن دلنشین و همراه‌کننده بود. خواننده با پیشروی در کتاب با شخصيت ها همراه می شود و با درد و رنج آنها درد می‌کشد. زیباترین (نه الزاما به معنی شیرین آن) بخش داستان پایان بندی آن بود که مخاطب را با خود به اوج دلتنگی می‌برد و او را در اعماق اشتیاق رها می‌سازد.
